ZALECENIA DOTYCZĄCE SYSTEMU
Balkony narażone są na oddziaływanie czynników atmosferycznych. Powierzchnie posadzek w tym przypadku odpowiadają wymaganiom III klasy narażenia na zawilgocenie.

PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA
Nachylenie warstw balkonu, które optymalnie wynosi 2-2,5%, należy kształtować już na poziomie płyty stropowej. Uzyskuje się je poprzez wykonanie na niej warstwy spadkowej z szybko twardniejącej masy posadzkowej Ceresit CN 87, ułożonej na warstwie kontaktowej z tej samej masy z dodatkiem emulsji Ceresit CC 81. Ukształtowanie spadku na poziomie płyty nośnej umożliwi zachowanie stałej grubości we wszystkich pozostałych warstwach balkonu. W szczeliny dylatacyjne wciska się polipropylenowy sznur dylatacyjny Ceresit CS 40, stanowiący oparcie dla izolacji z wypełniacza Ceresit CS 29. Na otwartych krawędziach balkonu, na warstwie jastrychu, śrubami na plastikowych dyblach mocuje się poziom obróbki blacharskiej. W podłożu osadza się ją przy użyciu uszczelniacza poliuretanowego Ceresit CS 29. Na krawędziach zamkniętych, w styku z elementami obudowy balkonu, warstwa jastrychu musi być oddylatowana od elementów pionowych.

USZCZELNIENIE JASTRYCHU
Teraz na powierzchnię jastrychu nakłada się izolację przeciwwodną Ceresit CR 90. W linii na styku jastrychu ze ścianą budynku oraz w linii obróbki blacharskiej, w warstwę izolacji wkleja się taśmę uszczelniającą Ceresit CL 152.

MOCOWANIE PŁYTEK CERAMICZNYCH
Posadzkę na balkonie układa się z mrozoodpornych i antypoślizgowych płytek ceramicznych, najczęściej gresowych. Balkony są narażone na bardzo duże wahania temperatur, dlatego zaleca się tu stosowanie elastycznej zaprawy klejącej Ceresit CM 16. Ze względu na obróbkę blacharską pierwszy rząd płytek powinienen być natomiast zamocowany za pomocą uszczelniacza poliuretanowego Ceresit CS 29.

SPOINOWANIE
Do spoinowania płytek na tarasach służy elastyczna, wodoodporna spoina Ceresit CE 43 Grand’Elit. Można wypełniać nią spoiny do szerokości 20 mm.